Konfiguracja systemu IUVO jest prostsza, niż myślisz.
Projekty
Kategorie
Przed przystąpieniem do analizy przykładowych projektów pokazujących zastosowania modułów IUVO, proponujemy zapoznać się ogólnymi wytycznymi.
Różnice w projektowaniu i wykonywaniu tradycyjnej instalacji a instalacji w systemie IUVO.
System IUVO jest przeznaczony do nowo budowanych obiektów. Struktura jego okablowania jest bardzo zbliżona do tradycyjnej instalacji. Dobór parametrów przewodów zasilających odbiory wykonuje się w identyczny sposób jak w tradycyjnej instalacji. Podstawowa różnica w okablowaniu polega na tym, że przewody zasilania, sterowania schodzą się gwieździście do rozdzielni elektrycznej/automatyki.
Rysunek (Rys. 1.) pokazuje różnicę w okablowaniu pomiędzy tradycyjną instalacją a instalacją wykonaną dla systemu IUVO. Przewody zasilające odbiory niskiej mocy (np. oświetlenie) w obu przypadkach są identyczne (YDY 3×1,5mm2). Przy czym dla systemu IUVO, przewody schodzą bezpośrednio do rozdzielni, natomiast w tradycyjnym rozwiązaniu przechodzą przez łączniki i dopiero trafiają do rozdzielni. Do łączników w systemie IUVO prowadzone są przewody UTP 5e (potocznie nazywane „skrętkami”) lub przewody OMY 3×0,5mm2 (OMY 4×0,5mm2 itd.).
Rysunek (Rys. 1.) pokazuje różnicę w okablowaniu pomiędzy tradycyjną instalacją a instalacją wykonaną dla systemu IUVO. Przewody zasilające odbiory niskiej mocy (np. oświetlenie) w obu przypadkach są identyczne (YDY 3×1,5mm2). Przy czym dla systemu IUVO, przewody schodzą bezpośrednio do rozdzielni, natomiast w tradycyjnym rozwiązaniu przechodzą przez łączniki i dopiero trafiają do rozdzielni. Do łączników w systemie IUVO prowadzone są przewody UTP 5e (potocznie nazywane „skrętkami”) lub przewody OMY 3×0,5mm2 (OMY 4×0,5mm2 itd.).
Przykładowe projekty w PDF:
- Pierwsze uruchomienie programu IUVO Expert
- Sterowanie oświetleniem - łącznik schodowy
- Sterowanie oświetleniem z czujek ruchu
- Sterowanie jednym lacznikiem kilku obwodów
- Podłączenie krańcówki, kontaktronu, tradycyjnego łącznika do modułu IUVO Controller 0806
- Połączenie sterowników IUVO w sieć
- Sterowanie roletami lokalne, centralne
- Wizualizacja - pierwsze uruchomienie
- Wizualizacja - dodanie drivera do serwera XP3
- Wizualizacja - przypisanie akcji do komponentu
- Wizualizacja - prognoza pogody, konfiguracja sterownika
- Wizualizacja - Aktywacja Funkcji w systemie IUVO
- Wizualizacja - Regulacja temperatury
- Komunikacja midzy modułami- duże odległości (do 1200m)
Instalacja elektryczna oparta o sterowniki IUVO, ma topologię “gwiazdy”. Wszystkie obwody schodzą się do rozdzielni automatyki. W instalacji można rozróżnić, dwa typy obwodów: obwody niskonapięciowe (napięcie poniżej 24 VDC) oraz wysokonapięciowe (napięcie 230 VAC). Do obwodów niskonapięciowych zaliczają się obwody zasilające czujki PIR (12 VDC), czujki natężenia oświetlenia(12 VDC), obwody łączników oraz kontaktronów w drzwiach i oknach itd. Obwody niskonapięciowe prowadzone są kablami UTP,YTDY 6×0,5, OMY 3×0,5. Maksymalne długości przewodów UTP, YTDY, OMY to 150 metrów bieżących dla pojedynczego obwodu. Jeżeli zostaną przekroczone te długości, należy zastanowić się nad dodatkową rozdzielnią automatyki. Jeżeli napięcie zasilające czujki będzie poniżej napięcia znamionowego podanego przez producenta, należy połączyć parami żyły drutów w kablu YTDY 6×0,5 tak, aby napięcie zasilające mieściło się w tolerancji producenta.
Do obwodów wysokonapięciowych zaliczane są obwody gniazd, oświetlenia, rolet oraz obwody zasilające wentylatory itp. Obwody wysokonapięciowe prowadzone są kablami YDY o standardowej liczbie żył dla instalacji konwencjonalnej. Dobór średnicy żył przewodów YDY jest wyznaczany, tak jak w tradycyjnej instalacji elektrycznej. W obliczeniach należy uwzględnić spadki napięć, maksymalny prąd itd. Obwody wysokonapięciowe należy układać według obowiązujących norm dotyczących tradycyjnej instalacji elektrycznej. Przewody niskonapięciowe (sygnałowe) nie mogą biec w jednej wiązce z przewodami wysokonapięciowymi ze względu na zakłócenia! Minimalna odległość przewodów wysokonapięciowych od niskonapięciowych to 10 cm. Powyższe warunki są konieczne, aby system działał stabilnie! Również przy wkładaniu okablowania do rozdzielni elektrycznej, przewody niskonapięciowe i wysokonapięciowe muszą przechodzić osobnymi przepustami. Na przykładowym zdjęciu zostały wykonane dwie osobne bruzdy na przewody niskiego oraz wysokiego napięcia. Takie ułożenie przewodów zapobiegało będzie zakłóceniom elektromagnetycznym.
Moduły IUVO są montowane na szynę DIN (TS35), czyli bez problemu można je zamontować w tradycyjnej rozdzielni elektrycznej. Zalecamy aby stosować dwie rozdzielnie. Rozdzielnię elektryczną w której zostaną zamontowane zabezpieczenia elektryczne oraz rozdzielnię automatyki w której zostaną zamontowane sterowniki IUVO.
Naszym zdaniem jest to rozwiązanie bardziej przejrzyste, estetyczne. Wygodniejsze dla końcowego użytkownika systemu.
Przy małych systemach, gdzie jest wykorzystane kilka modułów podział na rozdzielnię automatyki i elektryki nie ma większego sensu.
1 – Zaciski ZUG (terminale) na odbiory. Do zacisków ZUG są podłączone odbiory: oświetlenie, wentylatory, rolety… Jest to bardzo elastyczne rozwiązanie, ułatwiające pracę przy uzbrajaniu rozdzielni.
2 – Wejście na obwody niskonapięciowe (UTP, YTDY, OMY…). Dzięki takiemu rozwiązaniu w rozdzielni automatyki panuje porządek, przewody niskonapięciowe są z lewej strony, przewody wysokonapięciowe są z prawej strony.
3 – Wejście na obwody wysokonapięciowe („linki” LgY, OMY..). Połączenie rozdzielni Elektrycznej z rozdzielnią Automatyki.
Do obwodów wysokonapięciowych zaliczane są obwody gniazd, oświetlenia, rolet oraz obwody zasilające wentylatory itp. Obwody wysokonapięciowe prowadzone są kablami YDY o standardowej liczbie żył dla instalacji konwencjonalnej. Dobór średnicy żył przewodów YDY jest wyznaczany, tak jak w tradycyjnej instalacji elektrycznej. W obliczeniach należy uwzględnić spadki napięć, maksymalny prąd itd. Obwody wysokonapięciowe należy układać według obowiązujących norm dotyczących tradycyjnej instalacji elektrycznej. Przewody niskonapięciowe (sygnałowe) nie mogą biec w jednej wiązce z przewodami wysokonapięciowymi ze względu na zakłócenia! Minimalna odległość przewodów wysokonapięciowych od niskonapięciowych to 10 cm. Powyższe warunki są konieczne, aby system działał stabilnie! Również przy wkładaniu okablowania do rozdzielni elektrycznej, przewody niskonapięciowe i wysokonapięciowe muszą przechodzić osobnymi przepustami. Na przykładowym zdjęciu zostały wykonane dwie osobne bruzdy na przewody niskiego oraz wysokiego napięcia. Takie ułożenie przewodów zapobiegało będzie zakłóceniom elektromagnetycznym.
